Op vrijdag 4 oktober zijn wij de hele dag gesloten. Ook de rest van de maand oktober zijn wij op vrijdag gesloten.  Klik hier voor een spoedgeval. 

Overigen

Meer informatie

  • Protocol Vuurwerkangst voor honden en katten
  • Fysio-, hydrotherapie en osteopathie
  • Cavia: mannetje of vrouwtje
  • Over leven en dood
  • Links

Protocol Vuurwerkangst voor honden en katten

Elke jaar hebben veel honden en katten extreem veel last van het afsteken van vuurwerk rondom oudejaarsavond. Mocht uw huisdier er last van hebben probeer dan dit probleem te vermijden. Ga indien mogelijk op vakantie met uw huisdier naar een vuurwerk vrije locatie. Of breng hem naar een goed pension waar hij het prettig vindt en waar geen vuurwerk afgestoken zal worden. Zorg dat u volgend jaar op tijd naar de dierenarts gaat voor een advies over het behandelen van vuurwerkangst. Bent u al geweest? Moet uw dier toch blootgesteld worden aan vuurwerk? Volg dan dit advies:

1. Sommige dieren hebben angst remmende medicatie nodig ook als ze al in behandeling zijn geweest tegen vuurwerkangst. Geef uw hond of kat zijn/haar medicatie op tijd. Beter te vroeg dan te laat! Ook kunt u oordoppen of een koptelefoon Mutt Muff (speciaal ontwikkeld voor honden) en/of speciale brillen gebruiken voor honden om de prikkels van het vuurwerk te verminderen.
Gebruik deze echter niet zomaar bij uw hond.

2. Als u denkt dat de kans bestaat dat er vuurwerk zal worden afgestoken, blijf dan thuis of zorg dat een andere volwassene in huis is. Laat nooit een hond of kat alleen, die mogelijk een zeer angstige of fobische reactie op het afsteken van vuurwerk zal hebben.

3. Hang borden bij de ramen en deuren met het verzoek aan mensen om zo ver mogelijk bij uw huis vandaan te blijven met de reden waarom bv "hond/kat ernstig bang voor vuurwerk; wegblijven a.u.b.". Ook kunt u in de dagen voor vuurwerk evenementen uw buren informeren dat uw hond of kat er enorm last van heeft en hen verzoeken geen vuurwerk in de achter-of voortuin af te steken, maar afstand te houden. Helaas zal in sommige gevallen een dergelijk verzoek mensen juist aanmoedigen om vervelend te doen. Mocht u dit van te voren vermoeden volg dan dit specifieke advies niet.

4. Zorg dat u uw hond op tijd uitlaat op oudejaarsavond. Laat uw hond altijd aangelijnd uit, zodat hij/zij niet kan wegrennen als hij/zij ergens van schrikt. Als uw hond wegrent wordt zijn/haar gedrag intern (in de hersenen) beloond. Dit noemen we zelfbelonend gedrag: uw hond lost zijn/haar probleem op als hij/zij na de vlucht niet meer aan de prikkel (het geluid/zicht/geur van vuurwerk) is blootgesteld. Dit wordt als belonend beschouwd en uw hond zal het dus vaker gaan doen. Laat een kat met vuurwerkangst nooit uit op oudejaarsavond; houd ze altijd binnen.

5. Doe alle ramen, gordijnen, rolluiken, jaloezieën en deuren dicht (dit dempt niet alleen de geluiden maar ook de lichtflitsen van afgestoken vuurwerk).

6. Laat wel wat lampen branden en zet de radio en/of televisie aan (dit dempt de geluiden van buiten af).

7. Mocht u zelf van het geluid van het afgestoken vuurwerk schrikken, zorg dat u snel herstelt en het goede voorbeeld geeft aan uw huisdier.

8. Als uw hond volledig in paniek raakt, aai hem/haar dan niet want dat kan tot opwinding en beloning leiden. In plaats van uw hond te aaien, houdt u hem/haar stevig vast (doe dit niet met een kat) en masseer u hem/haar met lange/diepe handbewegingen. Dit is heel anders dan hem/haar belonen voor het vertonen van schrikachtig gedrag. Maar let op, een hond die echt weg wil, kan gaan bijten als u hem/haar wil tegen houden. Ken uw hond. Doe dit alleen als het lijkt te helpen. Als de hond echt weg wil, laat hem/haar los. Probeer niet een angstige kat die in paniek is, vast te houden. Mocht de kat bij u op schoot willen zitten, dan kan dat.

9. U hoeft uw hond of kat niet te negeren als hij/zij angst vertoont. Probeer om de hond naar zijn/haar veilige plek te brengen en praat tegen hem/haar op een rustige, kalmerende, normale manier. Als het dier fysiek contact zoekt en daarvan rustiger wordt, biedt dat dan ook aan. Laat de hond lekker tegen u aanliggen of de kat bij u op schoot komen, als hij/zij daar behoefte aan heeft. Probeer het dier af te leiden door te spelen of andere leuke dingen (dan wordt vuurwerk door de hond gekoppeld aan iets positief).

10. Beloon uw dier royaal als hij/zij gewenst gedrag vertoont op het moment dat er vuurwerk wordt afgestoken en uw hond rustig blijft of even naar de bron van het geluid kijkt, maar snel herstelt.

Hoe maak ik een veilige plek voor mijn hond of kat?

1. Gebruik de plek waar uw hond of kat zich verstopt als hij/zij angstig wordt of rust zoekt. Als hij/zij nog niet zo’n plek heeft, creëer er dan eentje. Kies in de woonkamer waar het gezin verblijft een hoek zover mogelijk bij ramen en deuren vandaan of een plek waar uw hond of kat in de buurt van mensen is (als hij/zij liever bij mensen blijft). Of kies een inpandige (kleine) ruimte (bv een badkamer), die goed beschermd is en ver van deuren en ramen vandaan is. Train de hond om naar deze plek te gaan om rust te vinden of laat hem/haar dan op het lievelingskleed of –kussen gaan liggen in de “veilige haven”. Ook kunnen katten op een vergelijkbare manier getraind worden of u kunt het katte mandje of bedje daar naartoe brengen. Voor katten is een veilige plek vaak ergens verstopt in een kledingkast of ergens hoog bovenop. Dit is ook prima.

2. Nu de veilige plek is gecreëerd moet de hond of kat leren dat dit de veilige plek gaat worden waar hij/zij als hij/zij angstig is heen kan gaan om te kunnen ontspannen. Dit kunt u bereiken door regelmatig naar de veilige plek te lopen met iets super lekkers (zorg dat het dier dit wel ziet). Net voor het dier daar inloopt, zegt u het woord “haven”(een ander woord is ook prima zolang het verder niet bekend is bij het dier). Als de hond of kat naar de veilige plek gaat dan beloont u hem met wat heerlijks. Doe deze oefening minimaal 2-3 x per dag gedurende 1 tot 2 weken tot de hond het commando volledig begrijpt. Als de hond dit snapt kunt u hem/haar af en toe gaan belonen met een kauwbolletje of gevulde Kong tussendoor, zodat hij/zij ook wat langer op zijn/haar veilige plek blijft. Katten kunnen beloond worden met het gebruik van een Pipolinos of andere speelgoedjes en lekkers die geschikt zijn voor katten. Blijf wel bij de hond of kat in de buurt en zorg dat u zichtbaar voor hem/haar bent als hij/zij op de veilige plek is.

3. Wanneer uw hond of kat onrustig wordt, omdat er vuurwerkgeluiden zijn, geef hem/haar dan rustig het commando “haven” (een ander woord is ook prima zolang het verder niet bekend is bij het dier) en breng hem /haar naar de veilige haven (als hij/zij er zelf dan al niet heen gaat). Geef het dier daar, eventueel, wat lekkers waar hij/zij even mee zoet is om hem/haar af te leiden. Heeft hij/zij hier geen interesse in, laat het dan gewoon liggen. Het zou best kunnen dat hij/zij het later wel pakt. Wil het dier niet naar deze plek gaan? Dwing hem/haar dan niet, anders wordt de plek als eng beschouwd.

4. Zorg dat de deur naar de ruimte waar de veilige plek is, altijd open is, ook als u niet thuis bent (het is uiteraard wel de bedoeling dat u thuis blijft bij het dier als er vuurwerk afgestoken wordt), zodat hij/zij er zich altijd kan terugtrekken als hij/zij daar behoefte aan heeft. Als een bench gebruikt wordt, zorg dan ook dat de deur van de bench altijd open staat.

Sommige honden worden rustiger in een bench. Mocht uw hond al gewend zijn aan een bench dan kunt u proberen om de bench in te zetten bij zijn/haar veilige haven. Plaats dan in die hoek/plek de bench voor uw hond en maak deze zo “geluiddicht” mogelijk door er dekens overheen te leggen. Maar let op, want sommige honden vinden het verschrikkelijk om in een bench te zitten als ze angstig zijn. Als uw hond hier problemen mee heeft, plaats hem/haar dan niet in de bench. Zet uw kat niet in een bench.

Bron: V. Jonckheer-Sheehy, gedragsdeskundige dierenarts. Evidensia Dierenziekenhuis Nieuwegein

Fysio-, hydrotherapie en osteopathie

Fysiotherapie

Honden en katten die last hebben van gewrichten of moeten revalideren na operaties kunnen behandeld worden met fysio- en hydrotherapie. Als kliniek werken we samen met Fysiotherapeute Lonneke Haan. Zij kan met doorverwijzing van de dierenarts, uw dier behandelen.  

Veelvoorkomende aandoeningen bij de hond die behandeld kunnen worden door de dierfysiotherapeut zijn:

  • Gewrichtsafwijkingen 
  • Artrose en ouderdomsklachten
  • Letsel aan pezen, banden, spieren en gewrichten
  • Hernia
  • Verlammingsverschijnselen
  • Revalidatie
  • Overgewicht en/of verminderd uithoudingsvermogen
  • Verminderde sportprestaties

Hydrotherapie

Aquatraining wordt voornamelijk gebruikt voor behandeling van aandoeningen aan het bewegingsapparaat, maar zeker ook voor afslanken en fitnessdoeleinden. Aquatraining vindt plaats in warm water. Niet alleen is dit aangenaam voor de hond, het warme water stimuleert tevens de bloedsomloop, vergroot de gewrichtsbeweging en verlicht pijn in de gewrichten. 

De opwaartse druk van het water zorgt ervoor dat gewrichten veel minder worden belast dan bij lopen op land. Door gebruik te maken van de weerstand die het water biedt kunnen spieren, gewrichten en de conditie op een verantwoorde en effectieve manier getraind worden. Aquatraining is geschikt voor zowel kleine als grote honden.

Lees meer over Lonneke Haan.

Osteopathie

Soms kan osteopathie een uitkomst zijn voor uw hond of kat. Wij werken samen met Chantal Kurvers, dierenarts en osteopate.

De ene hond laat direct merken dat er iets niet lekker zit, terwijl een andere hond dit niet of nauwelijks laat merken. Als eigenaar kunt u merken dat een hond ergens last van heeft doordat bijvoorbeeld het gedrag verandert of gevoelig reageert bij het aanraken op bepaalde plaatsen. Honden laten vaak niet merken dat ze ergens last van hebben en als ze ergens last van hebben zie je dat meestal pas in gevorderd stadium. Het is dus altijd van belang om ook op subtiele veranderingen bij een hond te letten.

Lees meer over Chantal Kurvers

Cavia: mannetje of vrouwtje

"Nee, het zijn echt twee vrouwtjes"

Kent u die reclame van een verzekeringsmaatschappij waar een konijnenverkoper twee konijnen in een doos stopt en heel beslist zegt: "Nee, het zijn echt 2 vrouwtjes". Vervolgens ziet u een huiskamer vol met witte konijnen ... Nu, ook bij cavia's is het belangrijk dat u de natuur niet geheel de vrije hand laat.

Geslacht bepalen

Twijfelt u over het geslacht van uw cavia, kom dan even langs. Als u een nieuwe cavia aanschaft, laat dan iemand die er verstand van heeft het geslacht bepalen. Een eigenaar van een nestje cavia's kan zich gemakkelijk vergissen. Zeker bij jonge cavia's kan het onderscheid tussen een beertje (mannetje) of zeugje (vrouwtje) lastig zijn. Voor alle duidelijkheid: zowel beertjes als zeugjes hebben 1 paar tepels.

Want ...

Cavia's zijn vroeg geslachtsrijp. Een zeugje is al vanaf 5-7 weken vruchtbaar, maar is dan nog niet volgroeid. Het beste is te wachten met dekken tot ze 5 maanden is en minimaal 750 gram weegt. Als een zeugje haar eerste nestje krijgt op een leeftijd ouder dan 1 jaar dan is de kans op geboorteproblemen groot. Haar bekken is niet flexibel meer en de kleintjes kunnen niet of lastig het geboortekanaal passeren. Een beertje mag vanaf een leeftijd van maanden dekken, maar hij is al geslachtsrijp als hij weken is.

Tijdig scheiden

De draagtijd van een cavia is 65 tot 70 dagen. De moeder is na de bevalling direct weer vruchtbaar! Wilt u de moeder en de vader weer bij elkaar laten, zorg dan dat de vader tijdig gecastreerd is.

Castratie van een beertje is geen zware ingreep. Let op, het beertje is nog 3 weken na de castratie vruchtbaar.. Ook de moeder en zonen moeten tijdig van elkaar gescheiden worden.

Twee is beter

Cavia's zijn sociale dieren. Als het even kan moeten een cavia niet alleen gehouden worden. Qua verzorging brengt het weinig extra werk mee, terwijl het plezier voor en met de dieren veel groter wordt. Cavia's spelen en praten veel met elkaar; een leuk schouwspel. In principe kunnen cavia's van één geslacht prima met elkaar omgaan. Soms kunnen twee cavia's gewoon niet samen overweg en wordt er fel gevochten. Zet dus nooit zomaar twee cavia's bij elkaar, maar houd het altijd een tijdje in de gaten. Een beertje en zeugje samen plaatsen? Laat het beertje castreren, dat moge duidelijk zijn uit dit artikeltje.

Serieuze zaak

Geboorteplanning bij cavia's is een serieuze zaak. Laat het niet aan de kinderen over! Neem gerust contact met ons op als u vragen heeft. Liever een keer te veel gebeld dan ongewenste gezinsuitbreiding.

Over leven en dood

Het is niet leuk om over dood en doodgaan te praten. Toch krijgt u als eigenaar van een huisdier er vroeg of laat mee te maken. Uw huisdier kan overlijden of misschien moet u hem wel (na goed overleg met de dierenarts) laten inslapen in verband met ouderdom, een ongeval of ziekte.

Verder leest u hoe u kunt zien of uw dier (teveel) pijn lijdt, hoe u kunt ingrijpen en wat u kunt of zelfs moet doen als uw huisdier overleden is.

Hoe kunt u zien of uw huisdier pijn heeft en/of lijdt?

Pijn

Niet eten en drinken 

Vaak denkt men dat als dieren niet piepen of janken, ze geen pijn hebben. Dit is niet juist! Bij veel dieren openbaart pijn zich vaak heel anders.

Honden kunnen bijvoorbeeld hun pijn uiten door veel te hijgen of door hun interesse in de omgeving en in uitgaan te verliezen. Of juist door heftige onrust, niet willen eten of drinken en niet of moeilijk opstaan of liggen.

Terugtrekken

Katten zijn eerder geneigd zich terug te trekken en stiller te worden.

Stil in hoekje

Konijnen, cavia’s en hamsters kunnen zelfs zonder te piepen doorlopen met een gebroken poot. Als ze erg ziek zijn, eten ze niet meer en zitten stil in een hoekje.

“Bol”

Vogels gedragen zich slaperig en zitten “bol” (ze zetten al hun veren op en/of zitten op de grond).

Pijn

Het is goed om te bedenken dat wat bij mensen pijn veroorzaakt, dit bij dieren ook doet. Al zal, net als bij de mens, het ene dier daar meer last van hebben dan het andere en dus eerder pijn aangeven.

Gedrag

Eigenlijk komt het er op neer dat uw dier zich anders gedraagt dan u van hem gewend bent

Lijden

Dierwaardig

Een dier lijdt als het niet meer op een dierwaardige manier kan leven, als het niet meer kan gaan en staan waar het wil, geen interesse meer heeft voor de eigenaar, andere dieren in de omgeving, maar ook als het dier zich niet meer bewust is van afwijkend gedrag en bijvoorbeeld in de eigen uitwerpselen blijft liggen.

In feite verstaan we onder een dierwaardig leven dat:

  • Het dier niet bovenmatig en langdurig lichamelijk en/of geestelijk lijdt.
  • Het dier zelf het initiatief neemt om te bewegen, te eten en contact te hebben met     de eigenaar, andere dieren en de omgeving.
  • Het dier kan rekenen op goede huisvesting, voeding en verzorging.

Verzorgen

Extra verzorging van een ziek of lijdend dier kan veel verlichting geven. Het dier laten drinken, voeren, regelmatig verschonen, masseren, enz, kan het leven op een redelijke manier verlengen of een moeilijke periode overbruggen. Het blijft belangrijk om uzelf regelmatig af te vragen of het leven van uw huisdier nog prettig is.

Soms kan het oordeel van een kennis of deskundige u met de realiteit confronteren.
Het komt echter ook voor dat anderen (die vaak niet bekend zijn met de situatie) erg hard oordelen: “Laat hem toch inslapen!”. Realiseert u zich in elk geval dat het úw huisdier is en als u het dier naar eer en geweten zo goed mogelijk verzorgt, dat ú dan bepaalt wat u voor of met uw huisdier wilt doen.

Hulp van uw dierenarts

Het moment

Ook al bent u van mening dat uw dier lijdt, het blijft moeilijk om het moment vast te stellen waarop u vervolgens het leven van het dier laat beëindigen.

Bij de beslissing kan de dierenarts u helpen door alle argumenten voor en tegen euthanasie met u te bespreken. Ga er hierbij vanuit dat de dierenarts probeert het leven van uw huisdier te verlengen, mits dit een dierwaardig leven is.

Het besluit

De dierenarts laat het dier niet zomaar inslapen als een eigenaar besluit dat het dier thuis niet meer te handhaven is. Het belangrijkste is dat eigenaar en dierenarts respect hebben voor elkaars mening én ervaring. Op basis daarvan kunt u de beste keuze maken voor uw dier.

Als de vooruitzichten van het dier niet helemaal duidelijk zijn, kan nader onderzoek b.v. bloed- of röntgenonderzoek in sommige gevallen helderheid verschaffen over de te nemen beslissing.
Let wel: u als eigenaar bepaalt wanneer uw dierenarts ingrijpt. U kent het dier het beste. De dierenarts krijgt slechts een momentopname van het dier te zien en het kan natuurlijk best zo zijn dat het zich op dat moment net anders gedraagt dan thuis.

Wat gebeurt er als u besluit tot euthanasie?

Maak een afspraak

Als u heeft besloten uw huisdier te laten inslapen maakt u hiervoor een aparte afspraak. Een open spreekuur is voor euthanasie geen geschikt moment.

U kunt er ook voor kiezen om uw huisdier thuis, in zijn eigen vertrouwde omgeving te laten inslapen. Bespreek dit met de dierenarts of assistente die de afspraak met u maakt. Bedenk wel dat als de dierenarts bij u thuis komt, dat er meer tijd vrijgemaakt moet worden in de agenda. Probeer tijdig een afspraak te maken!

Huilen mag

Wij raden u aan om bij het inslapen aanwezig te zijn. U kunt uw huisdier vasthouden en ervaren dat het inslapen zonder angst en pijn verloopt. Uw dier zal meestal ook rustiger zijn als u erbij bent.

De dierenarts geeft uw dier een kalmeringsprikje waardoor het rustig in slaap valt. Als het dier rustig slaapt krijgt het een laatste prik met een overdosering van een narcosemiddel. De ademhaling stopt en even later ook het hart. Het dier is dan overleden. Dat gebeurd zonder opwinding. Soms geeft het dier na de injectie nog een enkele zucht of is een spiertrilling zichtbaar. Dit is een ontlading van energie uit het lichaam en kan soms minuten lang duren. Uw dier merkt hier niets meer van.

Voor kinderen kan het doodgaan van hun dier soms minder bedreigend zijn als ook zij erbij aanwezig kunnen zijn. Ze moeten dit natuurlijk wel zelf willen. U kunt hen het beste van te voren goed uitleggen wat er allemaal gaat gebeuren. Vertel ze dat u ook erg verdrietig zult zijn en misschien ook wel moet huilen. Ze hoeven zich niet groter te houden dan ze zijn.

Wat gebeurt er met uw huisdier als het dood is?

Begraven

U kunt uw huisdier zelf begraven in uw tuin. Informeer wel even bij de gemeente of dit toegestaan is. Als u een dier begraaft, zorg dan wel voor voldoende diepte (minstens één meter) en wikkel het dier in een doek, deken of kartonnen doos. U kunt ook kiezen voor een speciale dierenbegraafplaats.

Crematie

U kunt uw dier ook laten cremeren in een speciaal huisdierencrematorium. U kunt dan zelf bepalen of u uw dier alleen of met een ander dier samen laat cremeren. De as wordt dan uitgestrooid over een speciaal veld. Indien u uw dier individueel (dus alleen) laat cremeren, kunt u beschikken over de as die u later kunt ophalen.

Destructie

U kunt uw dier ook achterlaten bij de dierenarts. De dierenambulance zorgt er dan voor dat het bij een destructiebedrijf wordt aangeboden. De as die na destructie overblijft, wordt niet hergebruikt.

Bron: GGG

Het as van uw huisdier

Als u het as van uw huisdier ophaalt bij het crematorium kunt u het bewaren in een urn. In het crematorium is er ruime keuze in urnen. 

U kunt ook terecht in de kliniek waar we enkele voorbeelden hebben staan. 

Niet vergeten

Als uw huisdier is overleden, is het verstandig hiervan een aantal mensen en instanties op de hoogt te brengen.

  • De (eigen) dierenarts (als deze het nog niet weet).
  • De gemeente (i.v.m. hondenbelasting) U kunt een overlijdensverklaring van de dierenarts         krijgen.
  • De databank waar uw dier geregistreerd staat (als uw dier gechipt is)
  • De Raad van Beheer op Kynologisch Gebied (bij honden met een stamboom).
  • Het Kattenstamboek.
  • De fokker of rasvereniging.
  • De dierenverzekering (als het dier verzekerd was).
  • De trimsalon, dierenvoederleverancier en hondensportvereniging.

Wij hopen dat u met dit schrijven meer inzicht heeft gekregen over wat een dierwaardig leven is, over het doodgaan zelf en wat er daarna kan en moet gebeuren.

Voor verdere informatie en hulp kunt u altijd bij ons terecht.

Terug naar Huisdieradvies